Atıf Akın

Bilim felsefesi, doğa, devinim ve ilgili politikaları hem tarihsel hem de çağdaş bir bakış açısıyla tekno-eleştirel bir mercek altına alan Atıf Akın, araştırmaya dayalı belgeleme, veri analizi, dijital stüdyo pratikleri gibi bir dizi etkinlikten oluşan projeler üretiyor. Teknolojiyi hem konu hem de ifade aracı olarak benimseyen sanatçı, kamu söyleminde hassas olduğu düşünülen konuları sanatsal pratikler yoluyla araştırıyor ve içinde bulundukları katı siyasi kategorilerden uzaklaştırıyor.

2011 yılında New York’a taşınmadan önce Ankara’da Orta Doğu Teknik Üniversitesinde bilim ve tasarım eğitimi alan Akın, İstanbul’da sanatçı, tasarımcı ve eğitimci olarak çalıştı. Phaidon tarafından yayınlanan New Museum’un Younger Than Jesus sanat rehberi projesinde yer aldı. 2009 yılında İstanbul’da Haritasız: Medya Sanatlarında Kullanıcı Çerçeveleri isimli geniş kapsamlı ve öncü bir medya sanatları sergisinin eş küratörlüğünü üstlendi ve beraberinde yayınlanan kitabın editörlerinden biri oldu. İki organizatöründen biri olduğu Şam’da Kayısı isimli projesi New York'da 2015 apexart Franchise Sanat Programı ödülünü aldı; apexart ve SALT işbirliği ile İstanbul'da üretildi ve SALT Galata’da sergilendi. 2016 yılında, TBA 21 Çağdaş Sanat merkezi tarafından Viyana'da düzenlenen Olafur Eliasson’un Greenlight Projesi’nin atölye programlarında yer aldı. Aynı kurumla Polinezya’daki nükleer test sahalarını araştırmak için bir keşif gezisine katıldı. Nükleer hareketlilik ve okyanus bilimleri üzerine uzun süredir devam eden araştırma odaklı sanat projesinin bir parçası olan Tepoto Sud morph Moruroa, Singapur'daki Çağdaş Sanatlar Merkezi'nde ve Fransa'daki Le Fresnoy Müzesi’nde, İsveç Kraliyet Sanat Enstitüsünde ve New York Eyalet Üniversitesi’nin Binghamton galerisinde sergilendi. Mutant Mekân isimli uzun soluklu devam eden projesi dünyanın farklı yerlerinde çeşitli bağlamlarda üretildi. SAHA Studio’da ürettiği Mutant Zaman adlı projesi ise 17. İstanbul Bienalikapsamında Müze Gazhane'de sergilendi. Akın, 2011’den bu yana yaşadığı New York’da, Rutgers Üniversitesi'nde Sanat ve Tasarım bölümünde öğretim görevlisi ve aynı üniversitenin Kültürel Çözümlemeler Merkezi ve Eleştirel 

Mutant Zaman
17. İstanbul Bienali kapsamında sergilenen Mutant Zaman, Akın’ın on yılı aşkın süredir radyasyon ve arkeoloji üzerine yaptığı araştırma ve çalışmaların bir değerlendirmesi. Uzun bir sürece yayılan Mutant Mekân projesi için geçtiğimiz on yıl içinde radyoaktivite, nükleer tarih ve mekanları araştıran Akın, bienal için projenin kapsamını genişleterek tek kanallı bir video ve açık hava yerleştirmesi hazırladı. Mutant Zaman başlığı taşıyan yeni çalışmasında, Müze Gazhane’nin arkeolojik endüstriyel karakterini vurgulayarak derin nükleer döneme bakmayı sağlayan bir mercek yaratıyor. Proje, nükleer olgusunu bir zaman-uzam arayüzü olarak ortaya koyuyor ve nükleer mirasın önemli tarihi mekânlarını araştırıyor. Hem Soğuk Savaş’tan yadigâr, halen kısmen aktif ve son derece tehlikeli bir nükleer tesis kalıntısına hem de Tunç Çağı’ndan kalma arkeolojik bir sit alanına ev sahipliği yapan Türkiye-Ermenistan sınırı yakınlarındaki Metsamor bölgesine dikkat çekiyor. Patlamalar ve bu patlamaların meydana geldikleri coğrafyada yarattığı süblim frekanslar, yansımalar ve bakışlara ilişkin incelemeler, çalışmanın görsel niteliğini belirliyor.

ÜNİVERSİTE_BİR PROJE
ÜNİVERSİTE_BİR PROJE, akademi üzerine katılımcı bir yayın ve sergi projesi; kariyeri boyunca sanat, tasarım, mimari ve akademi arasındaki ilişkileri çeşitli epistemolojik çerçevelerde sorunsallaştırmış sanatçı ve akademisyenler tarafından doldurulacak defterlerden meydana geliyor. Projeye esin veren, Atıf Akın tarafından Milton Glaser’ın Manhattan’daki atölyesinin önünde yer alan çöpte, atölyenin kimi zaman elden çıkardığı birtakım ticari amaçlı grafik tasarım kitapları arasında bulunan, sınırlı sayıda basılmış bir kitap. Walter Gropius ile The Architect Collaborative [Mimar Girişimi] adlı mimarlık ofisinin kaleme aldığı bu kitap, Report on The University of Bagdad, a Project by The Architect Collaborative, [Bağdat Üniversitesi Üzerine Rapor, bir Mimar Girişimi Projesi] başlığı taşıyor. A.B.D., Avrupa ve Arap ülkelerindeki yüksek eğitime dair bilgiler içeren yayında, eğitsel yaklaşımlar ve pedagojik felsefeler, İslam sanatı ve mimarisi üzerine uzman görüşleri, akademik örgütlenme şemaları, haritalar, zemin planları ve Bağdat Üniversitesi için önerilmiş üç boyutlu sunumların yanı sıra A.B.D., İngiltere, Meksika ve Asya’daki çeşitli üniversite yapılarının mevcut mimari planlarına yer veriliyor.

Proje üniversitelerin modern çağda küresel ütopyalar olduğu fikrine değiniyor: Bilgi üretimi ve paylaşımı, eleştirel düşünce ve değerlendirme, fikir ve söylem özgürlüğü için vadedilmiş bu yerler, bir yandan tarihsel ve politik imtiyazları yeniden üreten, yerleşik hale gelmiş bilgi yığıntılarını pekiştiren, bireyleri otoriteyi tanımak ve toplum içindeki yerini bulmak üzere terbiye eden kurumlar olarak ele alınıyor. Proje ayrıca, A.B.D’deki arazi bağışıyla kurulmuş üniversiteler veya Doğu’daki kolonyal mimari örnekleri gibi yerel özgünlüklere ilişkin eleştirel sorular da yöneltiyor. Gropius’un hazırladığı bu kitabı incelerken evrensel görüş ve fikirleri gündeme getirmek ve vurgulamak için indirgeyici bir metodoloji benimseyen Akın, kitabın format ve akışını defterlerin tasarımı için şablon haline getiriyor. Metin, çizelge, desen ve modellerin kitaptan çıkarılmasıyla oluşan boşluklar, modern bir ütopya olan akademinin eleştirisi ve küresel ölçekte yeniden hayal edilmesi için projeye davet edilen sanatçı ve tasarımcılar tarafından dolduruluyorlar.